Rustig

Hoi allemaal,

Het is een rustig middagje op de helpdesk vanmiddag. Tot nu toe tenminste en ik had al wat klachten binnen dat ik deze keer nogal lang op me laat wachten met het schrijven op mijn blog. Alles wordt een beetje gewoner hier, ik sta niet meer zo versteld van dingen als in het begin. Al die aparte dingen zijn natuurlijk wel een berichtje waard.
Wat me nog steeds wel opvalt is al die straatverkopers. De meesten staan bij de verkeerslichten (die ze hier Robots noemen) en ze verkopen de meest uiteenlopende dingen. Wat ik tot nu toe gezien heb: Zonnebrillen, CD's, mais, kranten, loterij tickets en ook heel veel daklozen die hun hand ophouden voor een kleinigheidje en gisteren nog: mango's. 8 voor 30 rand. Wat omgerekend zo'n EUR 2.30 is.
Waar vind je nog mango's voor minder dan 30 cent per stuk? Nergens toch? Er wordt ook kunst verkocht. Echt wel hele mooie dingen. Houtsnijwerken met voornamelijk "the big five" en wat ik ook regelmatig tegenkom zijn die zelfde big five en andere dieren gemaakt van ijzerdraad en hele kleine kraaltjes. Ze zien er heel mooi uit. Een van die creaties zal in de loop van de komende maanden in mijn koffertje verdwijnen en mee mogen naar Nederland. waarschijnlijk wordt dat een olifant.
De dagen vliegen hier overigens voorbij. Ik zat even terug te lezen wanneer ik de vorige keer wat van me heb laten horen en zie dat dat alweer ruim 2 weken geleden is.
Doordeweeks zijn die dagen niet zo spannend, want ik werk op dit moment van half 9 tot half 6 en dan is de dag zo goed als voorbij. Half 9 beginnen betekent in Johannesburg om half 8 in de auto zitten. Ik moet zo'n 15 km rijden, maar doe daar bijna een uur over. En vaak op de terugweg weer. alleen gisteren.......geen enkele file. We konden meteen doorrijden. Niet te geloven. Binnen een half uur mijn mederijders gedropt en zelf thuisgekomen. Zo moest het iedere dag zijn.
Oh ja, vorige keer vertelde ik dat ik kleding zou gaan kopen. Nou dat is gelukt hoor. Er hangen wel 3 nieuwe stellen in de kast. Schrik niet: 2 nieuwe rokken. Maar ja, met dat mooie weer hier, behalve vandaag, het regent al de hele dag, is een rok wel lekker luchtig.
Verder heb ik het weekend na mijn verjaardag nog wat beessies gekeken hier in de buurt. de foto's hebben jullie op Facebook al kunnen zien en ben ik met een collega naar de Nederlandse winkel hier in de buurt geweest. Voor de mensen uit Ravenstein: Het was net de winkel van Schamp. Er waren nogal wat items over de datum, omdat er vermoedelijk toch wat te weinig vraag is naar bijvoorbeeld paprika chips en stroopwafels.
Ik heb er een zak drop gekocht, een hele kilo. Niet dat ik zo ontzettend dol ben op drop, maar ja als je ver weg zit heb je blijkbaar toch meer behoefte aan iets typisch Nederlands. dus nu eet ik elke dag 2 dropjes, zodat ik maanden met deze zak kan doen.
Afgelopen zaterdag ben ik met een collega naar het hoogste punt van Johannesburg geweest. Je hebt daar een prachtig uitzicht over de stad. We stonden er verbaasd over dat er zoveel groen was. Het leek vanaf dit punt helemaal geen "grote" stad, maar meer een groot aantal dorpjes her en der in het landschap verspreid.
Afgelopen zondag ben ik bij een dierenpension en opvang beland. Aaaaaah, er zitten zoveel leuke katten. Helaas kan ik er geen mee naar huis nemen, omdat het complex waar ik woon geen dieren toestaat. Dat betekent dat ik af en toe even naar het pension ga om de katten daar een leuke zondag ochtend te bezorgen.
Mijn favoriet is Stevie Wonder. Hij is een zwarte kater, die toen hij nog kitten was de niesziekte heeft gehad. de eigenaresse van het pension heeft wel hem en zijn broer Ray Charles kunnen redden, maar helaas de ogen van beide heren niet. Ze gaan dus allebei blind door het leven.
Stevie is dol op aandacht en gekamt worden en aangezien de medewerkersdaar weinig tijd voor hebben, heb ik het op me genomen om Stevie zoveel mogelijk aandacht te geven tijdens de tripjes naar de kattenopvang.
Gisteren heb ik ook nog een update van Guus en Muis gekregen. Ze maken het goed en voelen zich goed thuis bij Robert (de man die nu mijn huis huurt). Ze liggen graag bij Robert op schoot en zijn totaal niet schuw. Dat was nog eens goed nieuws, vond ik. daar hoef ik me dus geen zorgen om te maken.
Dat was het weer even voor nu. ik ga weer terug naar de telefoon....
Doei!!!